خانه / اخبار درون باشگاهی / به یاد بَرشدگانِ برودپیک؛ جوانانی که بس بزرگ بودند!
به یاد بَرشدگانِ برودپیک؛ جوانانی که بس بزرگ بودند!

به یاد بَرشدگانِ برودپیک؛ جوانانی که بس بزرگ بودند!

به یاد بَرشدگانِ برودپیک؛ جوانانی که بس بزرگ بودند!

کوهستان و کوه‌نوردی، فراز و فرودهای دل‌افروزی را برای من رقم زده است. یکی از پرده‌های خیال‌انگیز که گاه‌به‌گاه بسان رویایی برخاسته از دوران کودکی از ژرفای ذهنم سرمی‌کشد و مرا در خود غرقه می‌سازد، چشمان جوانانه‌ی آیدین در پیش‌زمینه‌ی کوه‌های سپندینه و دیوآسای قراقوروم است که به دوربین من می‌نگرد. چه خوشبخت بوده‌ام که در سایه‌ی کوه‌ها، با دوستانی چنین دوست شده‌ام!
آیدین در سال ۸۸ فقط بیست سال داشت، اما آمده بود که کاری بزرگ را رقم زند و راهی به نام ایران بر آن کوه بزرگ بگشاید. همه به کاستی‌های خود آگاه بودند، اما قرار نبود که کم‌وکاستی‌ها راه رویاپردازی‌شان را ببندد! آیدین که در آن زمان جوان‌ترین عضو تیم بود، شاید بیش از همه بلندپروازی و آرزو در سر داشت، و از همین‌رو بس پرکار و پیشتاز بود.
سال‌ها بود که جوانی چنین توانمند و دوستدار کوه‌نوردی که همزمان، به تشکیلات و کار گروهی و مطالعه پایبند باشد ندیده بودم و این، ویژگی‌ها در نظر من بسیار پرارج بود. آیدین را کمی پیش از سال ۸۸ می‌شناختم و تا ۹۲ او را کوهیاری می‌دیدم که هم مهارت‌های فنی دارد، هم شایسته‌ی رفاقت است، و هم از جسارت لازم برای دست زدن به کارهای ارزشمند کوه‌نوردی برخوردار است.
تصویر دیگری از تیم برودپیک که در خاطرم نقش بسته، چهره‌های جوان و خندان آیدین بزرگی، پویا کیوان، مجتبی جراهی، و افشین سعدی است که به‌تصادف در تیرماه ۹۲ با من همسفر شدند؛ در فرودگاه دوحه آخرین عکس را از آنان گرفتم و به سبک «آدم‌بزرگ»ها به آنان گفتم که احتیاط کنند و برای هیچ چیز جان خود را به خطر نیاندازند! سخنی بی‌پایه خطاب به بلندپروازانی که راه برگزیده‌شان پرخطر و به دور از تن‌آسایی بود… .
آنان رفتند و به جز افشین که او هم معجزه‌آسا از خطرها جَست، بازنگشتند. می‌توان سخن‌سرایی‌ها کرد و اشکال‌هایی را که در کار آنان و همراهان و هم‌اندیشانِ آن سه بوده برشمرد؛ من خود رساله‌ای در این زمینه دارم… اما این «خردورزی»ها کجا و آن عشقبازی پرشور کجا؟! از پر کشیدن آیدین، پویا، و مجتبی پنج سال می‌گذرد و اگر سال‌ها و سده‌ها هم بگذرد، راه‌شان بر برودپیک و اثرشان بر خاطره‌ی جمعی ملت ما برجا خواهد ماند. این اثر بزرگ، با آسوده رفتن بر کناره‌ی زندگی به دست نمی‌آمد.
امسال هم همانند سالهای قبل، تمام برنامه های هفته آخر تیر ماه را با یاد و نام این سه “آذرخش کوه نوردی”اجرا میکنیم
عباس محمدی
تیرماه ۱۳۹۷
باشگاه کوه نوردان آرش

درباره‌ی mahdi6479@gmail.com

حتما ببینید

سال نو مبارک

بهار فرصت دوباره نگریستن به دیروز و امروز است. بهار یعنی بهتر نگریستن و بهتر …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *