ابر مسیری به نام پیتون با درجه سختی ۵.۱۳cd که شاید منحصر به فردترین مسیر مولتی پیچ اسپرت در داخل ایران می باشد.
اثری ماندگار از زنده یاد حسن جوادیان که نشان دهنده این هست که در دهه ۸۰ تا چه حد افکار و توانی جلوتر از زمان خویش را یدک می کشیده.
تیم سه نفره ما شامل مجتبی ثقفی،فرشاد میجوجی و بنده از حدود دو ماه پیش مبنی بر تلاشی برای صعود این مسیر در جشنواره بیستون خود را آماده کرد،برنامه ایی که بسیار نکات مثبتی برایم داشت توانستم تجاربی گرانبها از آن بدست آورم.
استراتژی که ما برای صعود این مسیر در نظر گرفتیم صعود با دورشته نیم طناب برای نفر سرطناب و فالویینگ همزمان نفرات دوم و سوم برای ذخیره انرژی و افزایش راندمان بود،که بسیار جواب مثبتی داد.
طولهای۱،۲،۳،۶و ۱۱ را قرار شد فرشاد سرطناب برود ،طولهای ۴،۵ و ۹ را بنده و همچنین مجتبی هم زحمت طولهای ۷،۸ و ۱۰ کشید.
از دیدگاه سنگنوردی اسپرت صعود وقتی محقق می شود که نفر صعود کننده بدون
گرفتن فیکس،پاندولی و یا استفاده مستقیم از ابزار برای بالارفتن(صعود مصنوعی) صعودی را بصورت یک تکه از ابتدا تا کارگاه انجام دهد و پس از هر سقوط در میانه مسیر دوباره از ابتدای مسیر کار خود را شروع کند مانند تلاشی که در سال ۹۵ امین پیلارام و خسرو هاشم زادهبر روی این مسیر انجام دادند و بنده اطلاع دیگری از صعود کاملا طبیعی این مسیر در صورتی که انجام هم شده باشد ندارم.
پس صعود کاملا طبیعی این نوع مسیرها یک ایده ال تعریف شده هست و باید بگویم که ما به هیچ وجه هدفی برای رسیدن به این ایده ال نداشتیم وهدف ما صعود و درآمدن از مسیر بود ولی حتی برای عبور از دشوارترین قسمتهای این مسیر هم متوسل به ابزار مصنوعی مانند پله رکاب و هوک و… نشدیم و حتی از همراه بردن پله رکاب هم صرف نظر کردیم،پس از این حیث ادعایی برای صعود طبیعی این مسیر نداریم و تنها طولهایی که کاملا طبیعی(بدون فیکس یا پاندولی صعود شد) طولهای ۱،۳،۵،۹،۱۰ و ۱۱ بود.
ما توانستیم به هر صورت با زمان بسیار مناسبی (۷ ساعت) از نقطه شروع این مسیر خود را به انتها برسانیم و برای هر سه ما که در خوشبینانه ترین حالت ۱۱ تا ۱۲ ساعت را برای این مسیر در نظر گرفته بودیم با توجه به توان فعلی که داریم ماییه خوشحالی بود،بعد از دیدار از غار کتابخانه از قیف بالای مسیر دولومیتیها فرود آمدیم که کارگاه های بسیار ناامنی داشت و احتیاج مبرمی به ایمن سازی دارد.
با درود و ادای احترام به روح بزرگوار حسن جوادیان گشایش کننده این مسیر زیبا و همچنین تشکر از مجتبی ثقفی و فرشاد میجوجی که بسیار از تجاربشون در این برنامه استفاده کردم.
گزارش :از آقای سهند سهیل